Πορεία αλληλεγγύης στους μετανάστες πραγματοποιήθηκε στην Βέροια από το αυτόνομο στέκι μπαρούτι με την συμμετοχή αλληλέγγυων (άτομα από κερφα, σύντροφοι από γυρω περιοχές καθώς και μερικοί μετανάστες). Η πορεία 70 περίπου αλληλέγγυων ξεκίνησε στις 18:00 από την πλατεία δικαστηρίων και πέρασε από τους δρόμους του κέντρου για να καταλήξει στην πλατεία δημαρχείου στις 19:00. Ακούστηκαν συνθήματα, πετάχτηκαν τρικάκια, μοιράστηκαν κείμενα και γράφτηκαν συνθήματα και για την υπόθεση της Φαίης.

Το κείμενο που μοιράστηκε:

Αλληλεγγύη στον αγώνα των μεταναστών 300 μετανάστες ξεκινούν απεργία πείνας (250 στη Νομική Σχολή της Αθήνας και 50 στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης) διεκδικώντας την νομιμοποίηση όλων των μεταναστών.

Επί 2 μήνες πραγματοποιεί απεργία πείνας Αφγανός πρόσφυγας που έχει ράψει το στόμα του, διεκδικώντας χορήγηση πολιτικού ασύλου. Η ίδια κατάσταση λαμβάνει χώρα στα προπύλαια με αφγανούς πρόσφυγες αιτούντες πολιτικό άσυλο να κινδυνεύουν άμεσα με θάνατο από τον πολυήμερο αγώνα τους. Στην Ηγουμενίτσα οι κατατρεγμένοι και κολασμένοι αυτής της γης παλεύουν για την επιβίωσή τους κάτω από αντίξοες και απάνθρωπες συνθήκες.

Το ελληνικό κράτος από την μεριά του, πάντα έτοιμο να δείξει τα δόντια του στους αδύνατους, αίρει το άσυλο με τον στρατό κατοχής που διαθέτει και εκσυγχρονίζει τακτικά παρά την δυσμενή οικονομική θέση του (λεφτά για φράχτες και πλωτές φυλακές και άλλα τέτοια ωραία,υπάρχουν), τα Μ.Μ.Ε εκστασιάζονται στο ενδεχόμενο ενός νέου “Πολυτεχνείου”, εμπαίζουν και βρίζουν τους μετανάστες καλώντας την πολιτεία να ξεμπερδεύει μια και καλή με αυτούς που η ίδια έχει εκμεταλλευτεί και συνεχίζει να εκμεταλλεύεται χυδαία παρουσιάζοντάς τους ως υπαίτιους για τα χάλια ενός δουλικού κράτους, τσιφλίκι κάθε ημεδαπού ιδιοκτήτη.

Αλλά που αλλού θα ξεσπούσαν οι “δούλοι” αν όχι στους κατατρεγμένους αυτού του κόσμου;

Η άρση του ασύλου περνάει στα ψιλά καθώς αυτοί που το “καταχράστηκαν” (μιλάμε για μια αίθουσα η οποία δεν χρησιμοποιείται!) είναι “παράνομοι λαθρομετανάστες”. Είναι εύκολο λοιπόν να κατευθύνουν την αγανάχτηση του κόσμου μέσα από μια κακή οικονομική και πολιτική κατάσταση εναντίον μιας ευπαθούς κοινωνικής ομάδας, χωρίς δεσμούς μεταξύ τους, απειρία λειτουργίας του συστήματος και φόβου επιβίωσης.

Με τη μέθοδο του διαίρει και βασίλευε σε αυτήν την περίπτωση προσπαθούν να πείσουν μια κοινωνία κατακερματισμένη και δουλοπρεπώς ανεκτική στα βίτσια των κυβερνώντων, πως η αιτία των δεινών τους είναι αυτοί που τολμούν να διεκδικήσουν μια καλύτερη ζωή, θέτοντας σε κίνδυνο την σωματική τους ακεραιότητα, αυτοί που βρίσκονται σε πολύ χειρότερη μοίρα και από αυτούς που κατασπαράζει το μνημόνιο. Αυτοί οι μετανάστες, οι εργαζόμενοι, πρέπει να πληρώσουν για το ”θράσος” που έχουν και διαμαρτύρονται, γιατί δεν θέλουν να ζήσουν σαν σκλάβοι.

Έτσι λοιπόν, όπως δεν θέλει κανείς από μας να ζει σαν σκλάβος, πρέπει να νιώσουμε τον αγώνα των μεταναστών δικό μας αγώνα, την αγωνία τους δική μας. Ας στιγματιστούν επιτέλους αυτοί που στο όνομα της ηθικής τους, που εξυπηρετεί την εκάστοτε καταπίεση, μεταχειρίζονται ανθρώπους ως πληγές, στο όνομα του δικαίου σκοτώνουν, στο όνομα της σωφρόνισης φυλακίζουν, στο όνομα των φόβων τους εξοντώνουν, στο όνομα της δειλίας τους αγανακτούν και περιορίζουν, στο όνομα της ανεργίας περιθωριοποιούν.

Καμία ζωή δεν είναι παράνομη, κανένας άνθρωπος λαθραίος! “Παράνομοι” είναι αυτοί που καταδικάζουν καθημερινά σε θάνατο χιλιάδες μετανάστες και πρόσφυγες. “Παράνομοι” είναι αυτοί που ρίχνουν μια ολόκληρη γενιά στη μιζέρια ή στα μπουντρούμια. “Λαθραίοι” είναι οι στρατοί κατοχής τους.

Η κοινωνία που θα συμφιλιώνεται με το διαφορετικό αντί να το εξοστρακίζει, που θα το διακρίνει ως άλλη πτυχή της κι όχι ως εξόγκωμα και πληγή, είναι αυτή που θα μπορεί να αναπαράγει πολιτισμό κι όχι αναθέματα.

Αλληλεγγύη στους μετανάστες απεργούς πείνας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

Αλληλεγγύη στον αγώνα των αφγανών προσφύγων αιτούντων πολιτικό άσυλο

Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων τους Ο αγώνας των μεταναστών είναι και δικός μας ταξικός αγώνας

αυτόνομο κοινωνικό στέκι Βέροιας baruti